Vandaag verlaten we Washington DC. Na ruim een uur rijden, arriveren we in Manassas National Battlefield Park. Hier werd in 1861 de slag om Bull Run gevochten. Het bezoekerscentrum en, nog belangrijker, de toiletruimte zijn nog niet open. We wandelen eerst een ronde en leren zo het een en ander over de veldslag die hier heeft plaatsgevonden. Juist als we klaar zijn met de wandeling gaat het bezoekerscentrum en, nog belangrijker, de toiletruimte open.
Na de sanitaire stop, bekijken we nog een presentatie over het wel en wee van de veldslag. Kort nadat we wegrijden uit Manassas begint het te regenen. Eerlijk gezegd hadden we al veel eerder verwacht dat het zou gaan regenen. Het weer van de afgelopen weken is ons 100% meegevallen. We stoppen onderweg een paar keer voor een virtual en rijden dan Shenandoah National Park binnen. Een park dat behoorlijk onbekend is, maar ook een waar we na het zien van wat foto’s toch wel naar uitkijken.
En dat uitkijken is precies waar het in Shenandoah om draait. Het park ligt eigenlijk op de top van een bergketen. Het ene na het andere uitkijkpunt is er te vinden aan de kant van de weg. En als je dan zo nu en dan een wandeling kunt doen, dan kunnen we enkel spreken van een topdag. We laten onze Nationale Parkpas bij de ingang zien, en stoppen al snel op het eerste uitkijkpunt. We genieten volop van het uitzicht en rijden verder.
En dan beginnen de problemen. Of beter gezegd, de mist. Dichte mist liever gezegd. Zo nu en dan zie je geeneens de auto die voor je rijdt. We stoppen op een uitkijkpunt, maar eigenlijk zijn we er meteen uitgekeken, want er is behalve witte mist niets te zien. We maken een korte wandeling en genieten van de natuur. Onderweg houdt het op met regenen. Het eindpunt is bij een uitkijkpunt. Inderdaad, ook hier zijn we snel uitgekeken. We rijden verder. We overleggen wat we gaan doen. Eigenlijk hebben we nog een langere wandeling gepland staan. Eentje die we lukraak hebben gekozen omdat de wandeling a) een mooie lengte had en b) heel hoog gewaardeerd is op AllTrails. Maar als het zo mistig is, dan hebben we er eerlijk gezegd niet zo veel goesting in.
Maar alsof er een paar van bovenaf zitten te blazen, een paar minuten voor we bij de parkeerplaats arriveren, verdwijnt de mist als sneeuw voor de zon. We beginnen aan de wandeling en ontdekken al snel dat deze behoorlijk pittig is. Maar we genieten van het schitterende bos. En uitkijkpunten komen we niet tegen terwijl we omhoog lopen. We raken niet uitgekeken. Dan gaat de wandelroute weer bergafwaarts. We komen bij een uitkijkpunt en ook hier zijn we meteen uitgekeken. Maakt verder niet uit, want de wandeling is schitterend. We lopen gestaag verder en passeren nog een uitkijkpunt. Hier moeten we wel even goed uitkijken, want er heeft een aardverschuiving plaatsgevonden. In plaats van een pad, liggen er allemaal rotsblokken waar we overheen dienen te wandelen. We komen weer bij de auto aan, en rijden richting het hotel. De mist wisselt nu gestaag af met open stukken. Dat betekent dat het langer duur voordat we zijn uitgekeken op een uitkijkpunt. We rijden het park en de bergen uit, en de zon begint zelfs te schijnen. We eten in het stadje waar we slapen en nadat we zijn ingecheckt in het hotel gaan we eerst nog even tanken en boodschappen doen. De mensen hier blijven klagen over de hoge brandstofprijzen vandaag de dag. En wij? Wij raken niet uitgekeken op de prijs. Omgerekend EUR0,62 per liter….
