Soms zit het tegen

Eerlijk gezegd was het vandaag toch wel een beetje spannend hoe het allemaal zou gaan onderweg. Het eerste stuk door North Carolina zou niet zo heel veel problemen op leveren. We bleven precies buiten het gebied dat is afgesloten. In South Carolina was het allemaal wat onduidelijker over wat er wel of niet afgesloten zou zijn. De website waarvan we gisteren een foto hebben geplaatst is doorspekt met woorden als: ‘mogelijk’, ‘wellicht’, ‘eventueel’ en ‘misschien’. Niet echt duidelijk dus. We bedenken dat het verstandig is om over de snelweg te rijden. We verwachten dat die het eerste weer vrijgemaakt is, mochten er problemen zijn. We rijden op tijd bij het hotel weg.

De eerste stop van vandaag is na een goed uur rijden een kopje koffie halen. Valt dat even tegen. De winkel is gesloten omdat er onvoldoende voorraad is. Gelukkig zit er een stukje verderop nog een Starbucks. Ook hier hebben we geen geluk. Geen koffiebonen en enkel maar sojamelk. We krabben ons een keer achter de oren, halen onze schouders op en gaan verder. In de loop van de tijd hebben we geleerd om in Amerika geen opmerking te maken over het feit dat de schappen vol staat met pakken koffie voor de verkoop, en dat die best gebruikt kunnen worden in hun automaat. Leveren ze nog meer geld op. Maar ja, dit is Amerika. Dus niet doen is het devies.

Even later stoppen we bij een zogenaamde ‘Roadside Odity’. Een gigantische perzik op een paal. Uiteraard is dit ook een virtuele cache. We gaan verder naar het volgende doel. Het rijden gaat allemaal wat langzamer dan normaal gesproken het geval zou zijn. We besluiten onderweg om nog een keer te proberen om koffie te kopen. We hebben geluk en even later genieten we in de auto van onze cappuccino. Even later parkeren we de auto bij de universiteit van Clemson. Hier zijn twee webcamcaches. Niet veel zul je misschien zeggen, maar als je in je achterhoofd houdt dat er op dit moment nog maar 185 webcamcaches op de wereld zijn, betekent dat hier meer dan 1% van diezelfde webcamcaches zijn.

We gaan naar het punt om de eerste webcamfoto te maken. Dit blijkt nog lastiger te zijn dan gedacht. De coördinaten zijn niet heel nauwkeurig en alle gebouwen lijken op elkaar. Tel daarbij op dat de resolutie van de webcam uit 2003 is. Maar uiteindelijk hebben we geluk en vinden we de juiste locatie. We wandelen verder naar de locatie van de volgende webcam. Voor deze mogen we kiezen uit vijf verschillende camera’s op vijf verschillende locaties op de universiteit. Bij de locatie die we uitgezocht hebben, hebben we geen geluk. De webcam is uit de lucht voor onderhoud. We zoeken een andere camera uit en daar lukt het wel om een webcamfoto te maken.

De volgende stop is het stadion van de universiteit. Ook hier ligt een virtuele cache. We maken een foto en besluiten om even te lunchen op een bankje.

De volgende stop is er een die we gisterenavond hebben besloten om in te lassen. Rob & Tracy hebben het plan om te verhuizen niet heel ver van de universiteit vandaan. Ze weten niet wat de eventuele schade is aan het huis waar ze een bod op uit gaan brengen, en ook niet hoe de omgeving getroffen is. We weten dat we niet naar het huis kunnen omdat het een ‘Gated Community’ is, maar we kunnen wel zien hoe het onderweg is. Eerlijk gezegd vinden we het wel meevallen. We zien enkele tientallen bomen die ontworteld zijn, maar verder zien we geen huizen met schade. Ook de boten op het meer liggen er nog allemaal gewoon. Als we bij de poort zijn, draaien we om.

We gaan richting het zuiden. Doel is een Nationaal Monument te bezoeken. Op de website lazen we vanochtend vroeg dat het park niet open was, maar misschien hebben we geluk en gaat het vandaag open. Onderweg zien we steeds meer omgewaaide bomen. Het zijn er geen tientallen meer, maar honderden, misschien wel duizenden. Ook zien we regelmatig bomen die op huizen zijn gewaaid. Een groot drama voor de mensen hier. Gelukkig wel allemaal minder erg dan de beelden die we op TV hebben gezien.

Het rijden gaat niet zo vlot. En dan zien we iets nieuws. Winkels die donker zijn en waar de parkeerplaatsen leeg zijn. Benzinepompen waar geen benzineprijzen te zien zijn op de borden langs de weg. Bovendien staan er geen auto’s te tanken. Een tijd later zien we een benzinepomp die wel open is. De rijen met auto’s die willen tanken zijn enorm. We besluiten om eerst maar naar het hotel te gaan. Want wat als ze daar geen stroom hebben? Als we de parkeerplaats bij het hotel oprijden zien we een rij mensen staan om ijsblokken op te halen. Ook bijzonder. Zoiets hebben we ook nog nooit gezien.

De volgende verrassing krijgen we korte tijd later. Het hotel heeft gelukkig stoom, maar de Indiaan met een Punt heeft vanochtend geprobeerd om onze creditcard te belasten. Omdat hij onze pincode niet weet, lukte hem dat niet. Heel logisch lijkt ons. Omdat we volgens hem dus niet konden betalen, heeft hij onze kamer geannuleerd en opnieuw verhuurd. Voor minimaal drie keer de prijs. Dat dan weer wel.

Moeite doen om te protesteren heeft geen zin. Dat weten we inmiddels wel. Is enkel en alleen kostbare tijd, waarbij het eindresultaat is, dat we een klacht in kunnen dienen bij de manager die er over een dag of drie ‘mogelijk’, ‘wellicht’, ‘eventueel’ of ‘misschien’ weer is. We gaan in de auto zitten, en gaan op zoek naar een ander hotel. Het liefst voor een schappelijke prijs. Die vinden we vrij vlot. We dienen alleen nog 2 uur en een kwartier verder te rijden. Tja, soms zit het mee…

Het is een kwestie van zitten de cruise-control aanzetten, sturen en opletten en je komt er vrijwel vanzelf. Naarmate de tijd verstrijkt worden de ontwortelde bomen minder in getale. We zien geen politie meer het verkeer regelen bij die enkele benzinepomp die wel geopend is. Het is ook niet meer nodig om over een spoorwegovergang te slingeren waarvan de spoorbomen niet meer werken of zijn dubbelgevouwen door de wind. Weer even verder zien we een benzinepomp waar het niet druk is. Alhoewel onze tank nog halfvol is, besluiten we om voor de zekerheid toch maar te gaan tanken. Een kwartier later kunnen we weer verder. En weer een tijd later, kunnen we onze koffers in een hotelkamer neerzetten. Hier in de omgeving is alles eigenlijk weer normaal.