Bizar

Voor vandaag hebben we een rustdag ingepland. Of wellicht beter om te zeggen een rustige dag. We brengen een bezoek aan Black Canyon of the Gunnison National Park. Voor ons het 33e Nationale Park dat we in de Verenigde Staten bezoeken.

Op voorhand hebben we de wandelingen in dit park uitgezocht die we willen doen. Ook hier zijn dat allemaal korte wandelingen. De kortste wandeling is een paar honderd meter naar een uitzichtpunt en de langste wandeling is ongeveer 2½ kilometer. De eerste stop is bij het bezoekerscentrum. We kopen het speldje voor bij de collectie en maken een sanitaire stop. Tevens kunnen we hier genieten van het eerste uitzichtpunt.

Als we bedenken dat we gisteren nog een roodgekleurde canyon stonden te bewonderen en dat deze canyon haast zwart is, terwijl de afstand tussen deze twee canyons hemelsbreed nog geen 95 kilometer is, dan is die gedachte dat zoiets mogelijk is op zich al bizar te noemen. Twee compleet verschillende werelden op zo’n klein stukje. We kunnen het haast niet bevatten.

We gaan verder naar het volgende uitzichtpunt en genieten. En zo gaat het eigenlijk door tot het laatste uitzichtpunt in het park. Daar gaan we eerst even picknicken. Terwijl we dat zitten te doen, ligt op een afstand een hert ons aan te staren. We hebben geprobeerd om een foto te maken, maar de afstand was te groot om een leuk plaatje te krijgen. Ach, we weten zelf dat we het beestje hebben gezien.

We beginnen aan de langste wandeling van vandaag. Al snel staan we bij een uitzichtpunt, dat anders is dan de andere uitzichtpunten die we tot dusver hebben gezien. In de verte zien we namelijk een groene vlakte liggen. Daar tussenin liggen zowaar zandduinen. Als we het dan toch over bizar hebben, dan zijn deze uitersten toch wel heel bizar te noemen. We wandelen verder. Regelmatig moeten we even op adem komen. We vergeten soms dat we op bijna 2700 meter hoogte lopen, en dat de lucht daar toch wat ijler is dan we gewend zijn. We doen een stapje rustiger aan en wandelen verder.

Als we terug bij de auto zijn, is het tijd om rustig weer het park uit te gaan. We hebben nog niet alle wandelingen gedaan, dus op de terugweg naar de uitgang, doen we deze wandelingen even.

Omdat we aan de vroege kant zijn, besluiten we om even naar het centrum van Montrose te gaan. We maken daar een korte wandeling middels een Adventure Lab en gaan daarna een hapje eten. We zijn op tijd in het hotel. We moeten goed uitrusten, voor morgen staat een wandeling gepland die begint op een hoogte van 3618 meter.