Als we deze ochtend buiten kijken, zien we hertjes op het terras lopen. Het hele huishouden is in rep en roer. De helpt is opgewonden omdat er hertjes dichtbij het huis zijn en ze dat niet gewoon zijn. De andere helft is opgewonden omdat ze het grasveld onder poepen. Na het ontbijt gaan we een rondje op het meer varen. De temperatuur is geweldig, maar het wordt snel warmer en warmer. Als de boot is aangemeerd, gaan we weer op weg.
Het doel is de stad Redding, waar we gisteren ook al geweest zijn. Vandaag zijn we daar om te gaan midgetgolfen. Een schitterende golfbaan, en we hebben veel lol. Uiteindelijk wint Team USA het van Team NL, maar dat maakt allemaal niets uit. De gezelligheid is precies dat wat ons allemaal tot winnaars maakt.
Het volgende wat we gaan doen, zal velen ook vreemd in de oren klinken. We gaan lunchen bij een restaurant. Na de lunch gaan we verder naar de lokale spellenwinkel. Als Rob ons een speelruimte wil laten zien, komt juist de eigenaar naar buiten gelopen. Hij staat op het punt om af te sluiten, maar geeft de sleutels aan Rob en vertelt hem dat hij maar moet afsluiten als hij klaar is. We bekijken ook de andere speelruimte en gaan dan door naar de winkel. Een fraaie winkel met een redelijke sortering aan spellen. Hetgeen ons het meeste opvalt is het feit dat de winkel, voor Amerikaanse begrippen, vrij goedkoop is. We praten even met de eigenaar, en gaan dan door naar Whiskeytown.
Onderweg zien we de gevolgen van de Carr-Fire die hier vorig jaar heeft gewoed. Het aanzicht is triest, maar tegelijkertijd kun je de schoonheid van het gebied er doorheen zien. We maken een korte stop hier, en gaan dan door naar het volgende. Old Shasta. We bekijken hier twee musea, maken dan foto’s en gaan dan weer richting huis. Voor vanavond staan de beroemde Rob-burgers op het menu. Na het heerlijke diner, genieten we nog van een kop koffie en dan is het alweer tijd om afscheid te nemen. Nog voordat we bij de deur zijn, weten we al zeker dat we hier weer terug zullen keren. Een knuffel en we stappen in. Voordat we de deur van de auto dichtgooien kijken we nog een keer om en we horen, gewoon in het plat Brabants: “Houdoe!”
