Als we deze avond in het hotel arriveren en we geïnstalleerd zijn. Starten we de laptop op. Het eerste wat we dan doen, is even kijken of er nieuwe interessante mail is. Meestal niet, maar vandaag wel. Een mail van Rob en zoals hij zelf zegt: “this will be a big email I have a feeling“. Inderdaad, het is een lange mail. In een van de laatste zinnen die hij typt, zegt hij dat hij verwacht dat zijn mail lang genoeg is om ons getikt avontuur te halen en dat we de hele dag gespendeerd hebben om de mail te lezen. Tja, om dat voor elkaar te krijgen, zal hij toch echt iets eerder op dienen te staan en een mail sturen. Want als je ons om elf uur in de ochtend een mail stuurt, dan zijn we al even ‘on the road’. Soms zie je wel eens een detail over het hoofd. Hoe klein het ook is, het kan wel belangrijk zijn.
Deze ochtend zaten we namelijk om kwart over zes in de auto. Op weg naar de supermarkt om de lunch te verzorgen en nadien de auto vol te tanken. Helaas begon hier de eerste pech van de dag. Of eigenlijk de tweede pech van de dag. Het was vanochtend namelijk zo mistig dat je amper een hand voor ogen zag. Eenmaal bij de Safeway gearriveerd, bleek dat deze pas om negen uur open ging. Normaal gesproken is dat vijf uur, maar uitgerekend vandaag dienden ze een magazijntelling of iets in die trant te doen. Een andere supermarkt was er niet in de buurt, dus we gingen maar voor wat brandstof voor de auto zorgen. In het hotel was geen ontbijt, maar we hebben een coupon van Taco John gekregen om daar te gaan ontbijten. Als we binnenwandelen komt de vette walm je tegemoet en hebben we al ontbeten. We bestellen een koffie, leveren de coupon in en gaan op pad. Op de grens van Nebraska en Wyoming komen we een Subway tegen, en we gaan daar ontbijten. We stoppen bij een Safeway die wel geopend is, en halen onze lunch voor de middag.
We rijden verder naar Colorado. Naar Rocky Mountains National Park. Voor ons is dit een compleet nieuw park, en we kijken al lange tijd erg uit naar een bezoek aan dit park. Aangezien we vandaag een redelijke aanrijtijd hebben, staat er vandaag niet zo heel veel op het programma. Marieke heeft een wandeling uitgezocht, en ik ga graag naar de plek waar de kans om een Bighorn Sheep te zien het grootst is. Uiteraard staan de locaties hiervan keurig in het door ons gemaakte roadbook vermeld. We lunchen bij de plek waar ik de Bighorn Sheep hoop te zien. Hoe fraai het uitzicht ook is, geen schaap te zien.
We gaan verder naar de volgende stop. Onderweg staan allemaal mensen met een fototoestel naast de weg. Nieuwsgierig als we zijn parkeren we de auto en gewapend met camera gaan we ook naast de kant van de weg staan. We zien twee mannetjes van de Rocky-Mountains-Wapiti liggen op niet al te grote afstand. We maken de nodige foto’s en bedenken plotseling dat we deze reis al ontzettend veel wild hebben gespot.
We rijden verder en een paar honderd meter verderop zien we wederom twee mannetjes van deze hertensoort staan. Weer maken we foto’s voordat we verder rijden. Onderweg zien we dat de parkeerplaats die we voor onze wandeling nodig hebben vol is en dat we de bus dienen te nemen. Zo gezegd, zo gedaan. Wij beginnen aan de vier kilometer lange wandeling die omschreven staat als bovengemiddeld naar Dream Lake, terwijl Jack & Elly kiezen voor een wandeling rondom Bear Lake. De wandeling begint op iets meer dan 2800 meter hoogte en leidt ons uiteindelijk naar een hoogte van 3017 meter. Onderweg nemen we uitgebreid de tijd om te genieten, al moeten we zeggen dat de stops noodzakelijk waren om op adem te komen.
Deze hoogte zijn wij immers niet gewend en dat is te merken. Als we bij Dream Lake arriveren hebben we beiden weer een ‘wauw-moment’. We genieten van dit zeer fraaie meer hoog in de bergen.
Voldaan keren we terug naar de auto, gaan dineren. Door naar het hotel. Zwengelen het internet aan (waardoor het vandaag lang duurt om foto’s bij het verhaal te plaatsen). Lezen snel Rob’s mail en tikken het avontuur van de dag. Voor vannacht staat het op het gemak lezen van Rob’s mail op de planning. Of misschien toch gewoon slapen zodat we morgen vroeg weer op kunnen staan om nog een dagje van Rocky Mountains National Park te gaan genieten. Misschien hebben we dan het geluk om de Bighorn Sheep te mogen aanschouwen.
