Het is eind januari 2016 als we de eerste stappen van onze rondrit door de VS voor dit jaar vastleggen. Traditiegetrouw zijn dat de vliegtickets, een parkeerplaats, de huurauto en het eerste en het laatste hotel waar we zullen verblijven. Soms boeken we nog een hotel in Amsterdam erbij, als we vinden dat we anders wel heel vroeg ons bed uit dienen te gaan. Dat laatste zou dit jaar niet nodig zijn.
Altijd is dat goed gegaan. Althans tot dit jaar. Aangezien we pas om half elf zouden vliegen, vonden we het niet nodig om een hotel in Amsterdam te boeken. Immers tijd genoeg. Twee uur van te voren aanwezig, en een reistijd van anderhalf uur, maakten dat we zelfs nog tot zes uur in de ochtend zouden kunnen uitslapen. Toen gooiden echter enkele iets te fanatieke medemensen, waarvan doorgaans ook de mannen in jurken zijn getooid, roet in het eten. Hierdoor vond men het noodzakelijk om extra controles op het vliegveld en de weg erheen uit te voeren. Minimaal drie uur van te voren dienden we nu aanwezig te zijn. Ook dienden we rekening te houden met extra reistijd naar Schiphol. Nog wel even gekeken om toch maar een hotel te boeken in Amsterdam, maar die waren óf vol, óf (althans in onze ogen) onbetaalbaar. Dus maar gewoon om half vijf de wekker zetten en op zeker spelen door ruimschoots op tijd te vertrekken.
Werkelijk waar, geen centje pijn. Niets extra controles. Niet op de snelweg en niet op het vliegveld.
Na genoten te hebben van de Amerikaanse variant van Douwe Egberts, wandelen we op het gemakje naar de gate. Voordat we er erg in hebben, zijn we 12 kilometer boven de grond en zitten we een film te kijken. De tijd vliegt letterlijk voorbij en al snel wordt de daling ingezet. We sluiten aan in de rij van de douane, en net zoals vorig jaar, wandelen we hier eigenlijk bewonderingswaardig vlot doorheen. We halen onze koffers van de band, en als we alles verzameld hebben, valt ons eigenlijk pas op hoe rustig het is op de drukste luchthaven ter wereld.
We halen de huurauto op en gaan boodschappen doen. Wat ons daar opvalt is dat wij in het schap van de supermarkt als eerste de Nederlandse variant van Starbucks-koffie tegenkomen. De prijs op het label doet vermoeden dat ieder pak eigenhandig door een werknemer van de supermarkt is ingevoerd.
We gaan op weg naar het hotel. Vertellen de man achter de balie onze naam, en dan gebeurt er iets, wat we nog nooit hebben meegemaakt. Onze reservering is niet bekend in het systeem. Om een lang verhaal kort te maken, is dat ons probleem en niet dat van het hotel. Terwijl de, toch wel vriendelijke, man aan de balie ons probeert van dienst te zijn, sta ik al te zoeken naar alternatieve hotels op mijn telefoon. Echter het meest betaalbare hotel is het hotel waar we staan. Ze hebben nog wel kamers vrij, dus ik ben benieuwd met wat voor een oplossing de man komt. Inmiddels heeft hij op booking.com onze reservering gevonden, maar deze staat niet in het systeem van het hotel. Wel kan hij de reservering kosteloos annuleren en een nieuwe kamer voor ons boeken tegen dezelfde prijs. Het eerste is een vereiste. Het tweede eigenlijk alleen maar als het anders duurder zou zijn. Enige tijd brengen we onze koffers naar de eerste hotelkamer van deze trip. Alles kan weer beginnen. Benieuwd wat we de komende tijd weer allemaal mogen meemaken.
