We zijn al weer over de helft van deze rondreis. Inmiddels hebben we iets meer dan 4000 kilometer gereden. Wat de afstand betreft zitten we al ruim over de helft, al komen er nog wel een paar lange reisdagen aan. Voordat we vanuit Nederland vertrokken, gaven de weersvoorspellingen voor onze trip niet veel goeds aan. Regen, regen en nog eens regen. Gelukkig voor ons, hebben ook hier de weermannen het wel eens mis. Behalve een stortbui vorige week zaterdag, gevolgd door een regenachtige zondag, hebben we strak stralend weer gehad. Temperaturen van boven de 35? zijn meer regel dan uitzondering. Neem deze ochtend. Om half tien was het kwik al bij 30? aanbeland. Later op de dag werd het zelfs 37?. Gelukkig voor ons, is het over het algemeen goed te doen, en is het alleen maar warm. Vandaag was het anders. Het was warm. Héél warm. Niet benauwd zoals in Nederland meteen het geval is al het warmer dan 23? graden wordt. Het was gewoon ontzettend warm. Zo warm zelfs, dat de Mississippi-rivier drie aftakkingen vormde op mijn lichaam. Één aan de voorzijde, één aan de achterzijde en de derde bron was boven op mijn hoofd. Maar mij hoor je niet klagen. Liever dit dan regen. Alhoewel je wel van beide doorweekt raakt.
Aan het einde van de geweldige dag van gisteren, zagen we vanuit onze ooghoek, een fraai plaatje. We hadden geen goesting om om te keren, aangezien we gisteren op tijd in ons krotje wilden zijn, maar de markeertoets op de GPS die altijd aanstaat, werd wel meteen ingedrukt, zodat we vandaag zo terug konden rijden naar dit plekje. Zo gezegd zo gedaan. En nog voordat we uitgecheckt waren in het hotel (dat kon pas na 8:00 uur ‘s morgens), stonden we al te genieten van een fraai stukje natuur, zoals we dat de komende weken nog enkele keren hopen te zien.
Na dit stukje natuurgeweld, was het tijd om de sleutel van de hotelkamer in te leveren, en verder te rijden naar het doel van vandaag. De slagvelden van Vicksburg. Om eerlijk te zijn, hebben we ons niet al te veel verdiept in deze slagvelden. Mede omdat deze overal met alle mogelijke superlatieven werden aangeprezen. Op zich is het al wel vreemd om een slagveld aan te prijzen, maar vooruit.
Achteraf gezien, hadden we misschien wel iets meer moeten bekijken over dit Nationale Park. In 2006 en 2014 hebben we Gettysburg NMP al bezocht. Dit heeft destijds een onuitwisbare indruk op ons gemaakt. Vicksburg NMP is eigenlijk meer van hetzelfde. Honderden oorlogsmonumenten (1325 om precies te zijn) die langs de weg staan. Als de persoonlijke delen uit het verhaal worden gehaald, wordt er hetzelfde verhaal verteld als in Gettysburg NMP. Niet dat het niet de moeite waard is. Integendeel zelfs. Maar als je één park al eens hebt gezien, is het wellicht wel genoeg, en is het geen noodzaak om het andere ook te bezoeken.
We waren dan ook vrij vlot door het park, waardoor we plotseling nog enkele uurtjes tijd over hadden. Aangezien we op slechts drie kwartier rijden van de hoofdstad van Mississippi af zitten, besloten we om daar even heen te rijden en een stukje te gaan wandelen. Natuurlijk ook meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om het State Capitol van Mississippi te bekijken. Al met al weer een hele leuke, en een hele warme dag.
