Zoals gisteren al getikt diende de was gedaan te worden. Nadeel van kleren wassen, is dat ze daarbij nat worden, en dat ze daardoor dienen te drogen. Dit lukt meestal niet in een nacht, dus dienen we op dat moment ergens twee nachten te verblijven. Eigenlijk is dat nooit een straf, aangezien we altijd iets leuks vinden om te gaan doen. Helaas voor ons zitten de weergoden niet echt mee, en regende het vandaag. Besloten werd om een museum te gaan bezoeken. Ook hier zaten de goden, welke goden dat dan zouden moeten zijn weet ik ook niet, niet mee. Het museum was pas na de middag open. Het was dus zoeken om iets te gaan doen voor de middag. Als eerste besloot Marieke dat we vandaag wel eens konden uitslapen. Zo gezegd, zo gedaan met als gevolg dat we deze ochtend pas om half acht uit bed waren. Daarna op het gemak ontbijten en op pad om een paar oude tupperwaredoosjes te gaan zoeken.
Doel is immers om de, inmiddels befaamde, tabel met maanden vier keer dicht te krijgen. Daar dienen we zo nu en dan wel iets voor te doen. Op, relatief, korte afstand van elkaar, zagen we de mogelijkheid om vijf van de zogenaamde oudjes te gaan doen. Enkele uren later en 250 kilometer verder konden we zeggen dat het vier keer was gelukt om hetgeen te vinden wat we niet wisten dat we het zochten. Het meest verrassende van deze geocaches was wel degene die aan de rand van een kleine canyon was verstopt.
Maar ook bijzonder was de cache die 21,6 kilometer rijden op een kaarsrechte weg verstopt lag. Gevonden en weer omgekeerd om diezelfde 21,6 kilometer terug te rijden. Je moet er iets voor over hebben toch?
Na de middag weer in Boise gearriveerd om daar het, kleine, Boise State History Museum te bezoeken. Het eigenlijke museum wordt momenteel gerenoveerd, en vandaar dat ze tijdelijk (drie tot vier jaar) in een ander onderkomen zitten. Hier leren we dat de beroemde Idaho aardappel van het ras Russet Burbank is en rond 1850 is ontwikkeld. Grootverbruiker van deze aardappel, die ideaal is om frites van te maken, is de redelijk bekende keten genaamd McDonalds. Ook weten we na vanmiddag waarom het gras van Boise State University blauw is gekleurd. Kortom wederom allemaal feiten geleerd die ik altijd al had willen weten.
Na het eten van wat spareribs met puree (geen idee of deze met de Russet Burbank is bereid), nog een wandeling gemaakt door het Julia Davis Park. Ook geen bijzonder park, maar een avondwandeling van een paar kilometer is altijd fijn.
