Het wordt maar een kort tiksel deze keer. De klok kruipt al richting de twaalf, en morgen is het gewoon weer om half zeven opstaan. Slaap je toch gewoon uit zou je zeggen. Jammer maar helaas, want ook voor morgen hebben we een afspraak staan, waar we op uur en tijd dienen te zijn.
Vanochtend uitgecheckt in het hotel in Washington. Eerst nog even langs het US Marine Corps monument, om foto’s te maken van de zijde waarvan het gisteren nagenoeg onmogelijk was om foto’s te maken. Dit was weer zo’n moment, waarop we blij waren dat we niet georganiseerd op reis gaan, en zo goed als alles kunnen doen en laten wat we willen. Foto’s dus gemaakt en en passant langs het grootste gebouw ter wereld gereden. Inderdaad het Pentagon. En inderdaad, het is gróót.
Daarna een redelijke trip richting Philadelphia, waarbij een bezoekje aan een oude gevangenis op het programma stond. Geen idee wat ik daarvan moest verwachten. Ja, een oude gevangenis. Niet helemaal mijn ding, maar wel dat van Marieke. Zodoende dus op het programma. Zoals gezegd, wist ik niet wat me te wachten stond. Ik had van alles verwacht, behalve wat mijn ogen te zien kregen. Iedere Urban fotograaf zou dol zijn op deze plek om naar hartenlust te oefenen. Deze gevangenis is in 1971 gesloten, en toen aan zijn lot overgelaten, totdat in 1994 werd besloten om er een museum van te maken en open te stellen voor het publiek.
Alleen, er was niets gerestaureerd. Wel, niet helemaal waar, er was bijna niets gerestaureerd. Hier en daar een stukje plafond of een schildering. Verder was er alleen maar gezorgd, dat de toeristen veilig rond konden wandelen en kijken. Middels een audioguide, werd je op de hoogte gebracht van hoe het er allemaal aan toe ging vroeger, en dat dit de eerste gevangenis ter wereld was, waar getracht werd de gevangenen te hervormen, zodat ze weer verantwoord terug konden keren in de maatschappij.
Meer dan 300 gevangenissen in de wereld volgen het model van deze gevangenis. Maar zoals zo vaak het geval is, worden theorieën door de tijd achterhaald, en halverwege de vorige eeuw, was de gevangenis zodanig verouderd, dat werd besloten om er langzaam maar zeker een eind aan te gaan breien.
23 jaar werd er dus helemaal niets aan gedaan. Langzaam verviel het gebouw, en wat resteerde is vandaag de dag te zien. De cel van Al Capone is wel in oude glorie hersteld. Waarom hij zoveel privéleges had in deze gevangenis weet niemand te vertellen. Wel kan ik vertellen dat ik heb genoten vandaag in deze oude zooi, waar ook de film 12 Monkeys is opgenomen met Bruce Willes & Brad Pitt.
Later op de avond stond het 2e event dat we georganiseerd hebben op het programma. Ook hier was het weer gezellig. Overmorgen nog een event in New York City. Benieuwd wat het daar zal worden.
