We mogen uitslapen vandaag. We zijn immers al twee uur rijden verder dan oorspronkelijk de bedoeling was. We moeten ook wel uitslapen, want het ontbijt is pas om 7 uur.
Veel verwachten we niet van het ontbijt. Het hotel was zo goedkoop, dat het überhaupt een verrassing is dat het inclusief ontbijt is. En ook nog eens een koelkast op de kamer. Ideaal bedenken we voor als we in de toekomst weer naar het Zwarte Woud gaan.
Maar het ontbijt is een aangename verrassing. Broodjes, vleeswaren, kaas, yoghurt, koffie, thee, vruchtensap en melk. Meer hoeft het niet te zijn in onze ogen. Na het ontbijt checken we uit. Ook hier weet het hotel ons aangenaam te verrassen. Gisterenavond hebben we namelijk bij een automaat dienen in te checken. Na het invoeren van onze gegevens hadden we verwacht dat er een pasje uit de automaat zou komen. Maar dat klopte niet helemaal. Nadat we op enter hadden geklikt, kwam er met een hoop kabaal een sleutelbos tevoorschijn. Onderweg naar de kamer zagen we nergens een balie voor de receptie. Vreemd, dachten we nog.
We hadden het idee dat uitchecken op een soortgelijke wijze diende gebeuren. Sleutelbos in een brievenbus. Maar niets was minder waar. In de hal, voor de lift, was een heuse receptie verschenen vannacht. Goed, het was een bureau op wielen, maar toch heel bijzonder.
Na het vertrek uit het hotel gaan we eerst naar een monument iets ten zuiden van Bonn. We wandelen hier een stukje en genieten volop.
Daarna rijden we door naar Bensheim. Een kleine twee uur rijden. Hier zijn we vorig jaar ook geweest, maar toen hadden we te weinig tijd om van dit fraaie plaatsje te genieten. Vandaag wel. Eerste stop is een bakkerij om een kopje koffie te drinken. We worden aangesproken door een extreem vriendelijke Duitse man. We gaan verder, want we hebben wel een programma af te werken vandaag. Tijdens onze stadswandeling komen we de man nog verschillende keren tegen. Telkens begroet hij ons zo extreem vriendelijk dat je er haast bang van zou worden.
Na de wandeling in Bensheim gaan we richting Heidelberg. Onze jaarlijkse stop bij Spielzeugladen Neusser staat op het programma. Bij toeval deze winkel ontdekt in 2019. Toen liepen we weer met tassen vol nieuwe spellen naar buiten. Dat is nadien niet meer gebeurd, maar meestal gaan we niet met lege handen naar buiten. Zo ook vandaag niet.
Het laatste stuk naar Ottenhöfen im Schwarzwald. We verblijven niet bij Oma dit keer. Dat ging helaas niet, omdat haar kleindochter terug is uit Egypte en in het appartement verblijft. Maanden geleden hebben we besloten dat we toch naar dit dorpje in het Zwarte Woud teruggaan. We kennen de omgeving en hierdoor is het wel een echte vakantie. Als we bij het appartement arriveren worden we door de uitbaters welkom geheten. (Schoon)moeder woont ook nog in het huis. 97 jaar jong is ze. Een betovergrootoma dus eigenlijk. Waarschijnlijk is ze nog gezond, want de uitbaters gaan met Hemelvaart vier dag op vakantie en (schoon)moeder blijft thuis. Ze hebben niet aan ons gevragen of we haar willen wassen, het gebit indoen en haar steunkousen willen aantrekken. Dat zal dus wel goed komen.
Het appartement is ruim, mooi en netjes. We zetten koffie en gaan op het terras zitten. We leggen een stroopwafel op de mokken met koffie. Maar…. het is niet als ‘Wie immer….’
