Het begon allemaal met een icoontje. Een icoontje dat we nog nooit eerder gezien hadden met het vinden van een cache. Of nee, het begon iets eerder. Niet veel, maar toch iets eerder. We wilden een paar dagen weg. De keuze voor ‘Die Heimat’ zoals sommigen het plegen te noemen, was al snel gemaakt. Maar waar precies in ‘Die Heimat’? Eerlijk gezegd, hadden we veel ideeën, en tegelijkertijd geen. Tot het moment dat we een challenge-cache nabij Luyksgestel zagen. Om die te mogen loggen dienden we geocaches te hebben gevonden met in totaal 110 verschillende icoontjes. Een makkie.
Althans dat dachten we. Want wat bleek? In totaal zijn er 111 verschillende icoontjes bij het geocachen. De meest simpele zijn die van de alom bekende “P” van parkeerplaats. Maar we hebben in de ruim 17 jaar dat we nu geocachen, pas 109 verschillende icoontjes gevonden. De laatste twee zijn dus lastig. Dan maar even kijken waar we een cache kunnen vinden in Nederland die 1 van de 2 icoontjes heeft. We openen de database van Nederland en vinden geen enkele cache die aan de criteria voldoet. Oei. Dan maar iets verder kijken. De BeNeLux. Ook helemaal niets. Dan open ik de database met de geocaches van de rest van Europa. Er blijken vier geocaches te zijn die voldoen aan de criteria. Nabij Hannover zijn er twee.
Dan is de keuze om richting Hannover te gaan snel gemaakt. Het is niet al te ver rijden, en het is een leuke stad. Wat wil een mens nog meer? We gaan op zoek naar een appartement. Onze eisen zijn niet heel hoog, maar toch blijkt het nog niet mee te vallen om een betaalbaar appartement te vinden. Uiteindelijk vinden we iets wat aan onze gading voldoet en we boeken het. Nu kunnen we gaan plannen wat we willen gaan doen. Enkele jaren geleden zijn we al in Hannover geweest, dus gaan we liever ook wat van de omgeving verkennen. Aangezien het december is, kiezen we ervoor om in steden te gaan wandelen. We zien twee webcamcaches ten zuiden van Hannover dus die gaan op de lijst. Ook zien we op de kaart een groot meer. Wellicht ook wel leuk, dus die plannen we ook in. En dan een dagje door het centrum van Hannover en alles zit al weer zo goed als vol.
Natuurlijk willen we ook nog iets gaan doen op de heenreis. We scrollen wat op de kaart, en plotseling zie ik het plaatsje Hamelen voorbij komen. Dan klinkt natuurlijk meteen het bekende liedje van Rob de Nijs door het hoofd. De TV-serie ken ik eerlijk gezegd niet. Een paar beelden wel, maar meer ook niet. We bekijken wat foto’s en van wat we zien, denken we dat het de moeite meer dan waard is.
We zoeken een parkeerplaats en stippelen een route uit. Naarmate dag 0 dichterbij komt, zien we dat we in elk geval droog weer blijft. Deze ochtend rijden we op tijd aan. Onderweg drinken we een kop koffie en iets na de klok van 10 uur parkeren we de auto in de door ons uitgezochte parkeergarage. We lopen richting het centrum en beginnen aan onze wandeling. We belanden op de kerstmarkt. Eenieder die wel eens een Duitse kerstmarkt heeft bezocht weet dat het belangrijkste op zo’n markt eten en drinken is. We genieten van de fraaie gebouwen en de tijd vliegt voorbij. De wandeling is niet zo heel lang. Dat is ook niet erg, want we hebben nog een cache meer te doen vandaag. Zo eentje met zo’n speciaal icoontje. Toch hebben we nog tijd over om een extra stukje door een park op een eiland in de Wezer te wandelen.
We gaan verder en de door ons begeerde cache wordt gevonden. Een zeer fraai gemaakte cache mogen we wel zeggen. We doen wat boodschappen en drinken nog een kop koffie. Dan is het tijd om richting het appartement te gaan. Het laat zich niet zo gemakkelijk vinden. Als dat eenmaal gelukt is, betreden we het appartement. Het is niet groot. Dat kan natuurlijk ook niet vandaag de dag als het betaalbaar moet zijn. We vinden het ook niet nodig om voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten. Maar een plaatsje daar vlak achter is toch wel heel fijn. Al snel blijkt dat dat laatste ook niet het geval is. We wilden graag een appartement met een bad. Dat bad zit er in. Maar het zou ook fijn zijn, als het bad een stop heeft. Als we de badkamerdeur dicht willen doen, valt pardoes de klink op de grond. Ik ga op zoek naar iets wat ik als stop kan gebruiken. Ik vind een deksel van een pot die ik kan gebruiken als alternatieve stop. Terwijl ik kijk of de deksel de afvoer voldoende afsluit, besluit ik om maar meteen de klink te repareren. Toch gemakkelijk zo’n setje met geocaching gereedschap. Ach, het is geen appartement zoals bij Oma, maar slecht is het zeker niet. En het is maar voor een paar dagen.
