Vijf dagen vliegen voorbij als je het naar je zin hebt. Het is dan ook alweer tijd om richting huis te gaan. Het spreekt voor zich dat wij dat niet rechtstreeks doen, maar via enkele stops. De eerste stop is bij een virtuele cache. Helaas kunnen we die niet bezoeken omdat de winkel waar deze is verstopt is gesloten in verband met de kerstvakantie.
Dan maar door naar de volgende. We bezoeken een fraai beeld en leggen dat op de geheugenkaart vast. Na het bezoek rijden we weer een uur verder richting het westen en parkeren de auto in een parkeergarage in Bielefeld. De wandeling die we hebben uitgestippeld is niet al te lang, want we willen toch een beetje op tijd thuis zijn. We weten immers niet hoe het zit met de grenscontroles. Op de heenweg hebben we niets gezien, maar wie zegt dat dat vandaag ook zo is? We nemen de gok niet.
Als we op pad gaan, voelt het vooral heel erg koud aan. De wind is niet hard, maar wel snijdend. Al snel zitten we ergens binnen om iets warms te drinken. We wandelen verder en genieten van dit alleraardigste plaatsje. De stalletjes van de kerstmarkt is men aan het opruimen. Wat ons betreft hadden ze dat best een paar dagen eerder mogen doen. Dan waren de fraaie gebouwen een stuk beter te zien geweest. Maar het is wat het is.
We rijden richting het westen en we rijden zonder problemen de grens over. Als we weer thuis zijn, kunnen we terugkijken op een geslaagde korte reis waarbij we maar liefst 572 caches hebben gevonden.
