804… Zoveel dagen is het geleden dat we voor het laatst in een hotel bivakkeerden. Dat is efkes geleden al zeg ik het zelf. Waarom? Bier. Mexicaans bier om precies te zijn. Althans daar konden we twee jaar geleden nog om lachen. Vandaag de dag denkt niemand nog aan Mexicaans bier als je het over Corona hebt.

Maar goed. Weer in een hotel dus. Eindelijk, zou ik willen zeggen. Toch is het ook wel een beetje vreemd na twee jaar. De keren dat we op vakantie zijn geweest de afgelopen jaren, hebben we bewust voor appartementen gekozen. Zodat we zelf zouden kunnen koken. Zodat we van niemand afhankelijk zouden zijn. Eerlijk gezegd is dat heel goed bevallen. Dat van niemand afhankelijk zijn. En toch…. het kriebelt langzamerhand weer. Gewoon weg van huis. Zomar…. Efkes…. Tussendur…

Afgelopen week ziet Marieke een leuk hotel voor een leuke prijs op booking. Zullen we…. Het beloofd mooi weer te worden. Toch word er getwijfeld. Hoe zou het zijn….
Er is maar één manier om daar achter te komen. Gewoon boeken en gaan…. Toch durven we het niet aan om ‘niet annuleerbaar’ te boeken. Stel je voor dat we plotseling een snotneus krijgen… Of dat we iedere 10 minuten moeten hoesten…. Wat dan???

Mettmann zal het worden. We hebben nog nimmer van de plaatst gehoord, en hebben geen idee wat er te doen is. Maakt ons ook niet heel veel uit. Als we ‘zomar efkes tussendur’ weg zijn, hebben we voldoende aan een lading geocaches en droog weer. We laden de GPS vol met caches en met behulp van cachetur.no stippelen we enkele wandelroutes vanuit het hotel uit. Ook zoeken we een stuk of wat restaurants uit. Want als het in een restaurant dan te druk is naar onze goesting, hebben we altijd nog andere over op de lijst. Zo gezegd, zo gedaan. We gaan weg. Zomar… Efkes… Tussendur….

We boeken dus annuleerbaar. Dan bedenk ik me dat het nog leuker zou zijn als we op tijd in het hotel zouden kunnen zijn. Ik pak een paar uur verlof. Marieke heeft al een hele dag gepland staan. Als ik thuis kom, heeft Marieke alles al gepakt. We zetten alles in de auto en amper een kwartier nadat ik thuis ben, zijn we al onderweg. Iets meer dan anderhalf uur rijden later arriveren we bij het hotel. We checken in, en gaan snel op pad voor de eerste cache. Een multi van een paar kilometer. We sluiten deze met goed gevolg af en gaan een hapje eten. Daarna terug naar het hotel.

Het ontbijt is goed te noemen. Niets ontbreekt. We dienen een mondmasker te dragen, maar dat is geen probleem voor ons. Na het ontbijt gaan we weer op pad. We genieten van het weer en e caches. Het dorp an sich is niet zo heel bijzonder te noemen. Dat maakt ons ook niets uit en we vermaken ons prima. Zo nu en dan een kopje koffie. Een paar caches. We zijn eerder klaar dan verwacht en besluiten om een extra rondje te wandelen voor het eten. Na het eten, kunnen we weer terug kijken op een geslaagde dag.