Dat de herfst in aantocht is, is wel duidelijk. De ene dag heb je een winterjas nodig, terwijl je de volgende dag heerlijk in een T-shirt rond kunt wandelen. Vandaag zou het een T-Shirt dag worden volgens de voorspellingen. Iets na negenen vertrekken we, om vervolgens om tien over negen de auto te parkeren. Vandaag hebben we gekozen om de Felsenweg te gaan wandelen. De wandeling begint in het dorp hier 3 kilometer verderop. En de wandeling is net te pittig en te lang om er zomaar even 6 kilometer aan te plakken. De Felsenweg staat al een paar jaar op ons lijstje om een keer te gaan lopen. Gelukkig heeft iemand er inmiddels wat geocaches verstopt aan het pad, wat het nog net wat aantrekkelijker maakt voor ons. In totaal hebben we 11 geocaches op de route ingepland. Het begin gaat stevig omhoog, maar we merken dat we de afgelopen weken getraind hebben. En het gaat relatief gemakkelijk. Onderweg rapen we wat tamme kastanjes en beukennootjes. Zomaar even tussendoor.
We wandelen verder en passeren een Lost Place. Het kan haast niet anders dan dat hier een multi-cache ligt. En inderdaad, als we alles uitgerekend hebben blijkt dat de cache in de Lost Place ligt. We vinden de cache en wandelen verder. Richting Katzenschrofen, waar het hoogste punt van onze wandeling zal zijn. We klauteren tussen de rotsen door het pad omhoog en plotseling zie ik een cache liggen boven op een rots. Nu wist ik wel dat deze cache hier was, maar ik heb hem niet in de ronde opgenomen omdat deze 5 sterren terrein is. En dat wil vaak zeggen dat er geklommen dient te worden met speciale uitrusting, of iets anders bijzonders. 5 sterren is de zwaarste terreinwaardering die er in het geocachen bestaat. Ik twijfel of ik er bij zal kunnen als ik op een rotsblok ga staan. Ik waag een poging, en mijn armen zijn inderdaad te kort. Marieke reikt me een telescoopstok aan, die we altijd bij ons hebben, en ik krijg de cache te pakken. Onze naam wordt in het logboek gekrabbeld en met wat moeite lukt het me om de cache terug te plaatsen. Nu zo, dat deze vanaf het pad niet meer te zien is. We hebben onze vijfde T5 cache kunnen loggen. Zomaar even tussendoor.
We wandelen weer verder en genieten onderweg van onze lunch bij een picknickbankje. Hier is het een stuk rustiger dan in Beieren. We zijn de hele dag nog maar vier mensen tegengekomen. Na de lunch gaan we verder, en na een tijdje passeren we een schnappsbrunnen. Mij doet het niet zoveel, maar Marieke heeft er naar uitgekeken om een paar lokale brouwsels te proberen. Zomaar even tussendoor.
Na bijna zes uur wandelen zijn we weer bij de auto, en we zijn redelijk vermoeid. We moeten nog boodschappen gaan doen. We besluiten om naar Achern te rijden om daar boodschappen te gaan doen. Maar voordat we dat doen, gaan we eerst op een terras zitten om te genieten van iets waarvan we vinden dat we dat verdiend hebben. Een ijsje. Zomaar even tussendoor.
