De reis is voorbij, tijd voor vakantie. Nog nooit ging voor ons het een over in het ander. Maar er is zoveel anders dit jaar, dus waarom zouden we deze twee hobby’s niet een keer combineren. Voor eenieder die niet weet wat het verschil is, even een korte uitleg. Als we op reis zijn, willen we zoveel mogelijk van een gebied zien. Voorbereiding, planning, op tijd opstaan en nagenoeg dagelijks een behoorlijke afstand overbruggen horen daar bij. Op reis zijn is hard werken.
Vakantie is anders. We slapen uit (tot een uur of half acht), we zien wel wat we gaan doen. Hebben niet echt iets wat we graag willen zien. Kortom… vakantie.
Gisterenavond hebben we besloten dat we vandaag naar Heidelberg gaan. Iets voor de klok van 9 vertrekken we. Achter de files aan. In Heidelberg zit een leuke spellenwinkel waar we vorig jaar enkele leuke koopjes hebben kunnen doen. Wie weet hebben we vandaag weer geluk. We lopen daar ruim een uur rond en verlaten de winkel met één nieuwe aanwinst. Een magere oogst in vergelijking met vorig jaar. We wandelen terug naar de auto en leggen het spel in de kofferbak. We wandelen verder naar de Hauptstraße in Heidelberg. Een 1,4 kilometer lange winkelstraat. We drinken een kop koffie en wandelen verder. We hebben bedacht om naar de andere zijde van de Neckar te gaan vandaag. Daar ligt namelijk de Philosophenweg, een wandelpad dat Marieke een paar maanden geleden heeft ontdekt en die haar wel aardig leek. Ik verwacht daar rustig te kunnen wandelen om na te kunnen denken. Als we het het pad inlopen, blijkt al snel het tegenovergestelde de waarheid te zijn. Het gaat zigzaggend, steil omhoog. Na 700 meter zijn we boven, en zien we een schitterend uitzicht over Heidelberg. Het grote voordeel is dat het hier nagenoeg vlak is. Ideaal dus om bij, het nazomerzonnetje waar we vandaag van mogen genieten, wat te filosoferen. Zouden Sigmund Freud en Friedrich Nietzsche hier ook wat hebben geoefend met filosoferen in hun jonge jaren vraag ik me af.
