Iedereen die nu op het puntje van de stoel zit, kan rustig weer een stukje naar achteren schuiven. Er komt geen foto van onze voorkant hieronder te staan. De laatste jaren maken we een redelijk uitgebreid roadbook voor onze rondreizen. We zijn er in 2006 tijdens onze eerste reis al mee begonnen. Tot en met 2016 bestond zo’n roadbook uit niet meer dan een paar A4-tjes. Aangezien we er zelf in de loop van de jaren achter waren gekomen dat we ons eigenlijk altijd aan die paar blaadjes hielden onderweg, besloten we in 2017 om het allemaal wat uitgebreider aan te pakken. Hoofdzakelijk om tijd te besparen met het onderweg opzoeken van adressen van supermarkten, restaurants, bezoekerscentra en parkeerplaatsen. Alles met bijbehorende coördinaten, want als we iets hebben geleerd tijdens het rondtoeren dat adressen en huisnummers niet altijd kloppen. Met behulp van google maps kijken we of hetgeen we zoeken ook daadwerkelijk daar zit, en vervolgens hangen we daar de coördinaten aan. We hebben de vorige drie rondreizen door de VS veel plezier van het door onszelf in elkaar gezette boek gehad. Dit jaar besloten we het iets chiquer te maken. Foto’s erbij van plaatsen die we willen gaan zien, en op de voorzijde van onze persoonlijke reisgids ook een foto.
En nu zijn we er, want de foto die op de voorkant van onze gids staat, staat hierboven te prijken, zij het met één groot verschil. Op de foto van onze gids staan mensen en hierboven niet. Nadat we de foto hebben gemaakt, is het tijd om aan een wandeling te beginnen. We zijn inmiddels aanbeland in de Duitse Alpen, dus de wandelingen zijn wel iets steviger dan we gewend zijn. We zijn benieuwd hoe het vandaag zal gaan, want dit jaar hebben we, op één wandeling in Zuid-Limburg na, geen training gehad. Nadat we de rivier zijn overgestoken, begint het al gelijk goed. We zien een bord staan waarop een hellingspercentage staat aangegeven van 26%. Dat is redelijk stevig te noemen. Gelukkig wordt het stijgingspercentage wel iets minder. Na 2½ kilometer gewandeld te hebben, zijn we 280 meter gestegen. Alsof het voor ons bedoeld is, is er dan een terras waar we koffie kunnen drinken. De rest van de wandeling is redelijk vlak te noemen. We genieten volop van de schitterende vergezichten op de Alpen afgewisseld met de schaduw van het bos. Dat er schaduw is, is maar goed ook, want het is vandaag weer 28°C. Ongelofelijk voor deze tijd van het jaar in Europa. Zo nu en dan worden we herinnerd aan het door ons zo geliefde Yellowstone. We dienen te wachten, niet totdat de buffels van het pad zijn, maar totdat de koeien ons genoeg ruimte gunnen om verder te wandelen.
Als we bij de Hintersee zijn gearriveerd, worden we tegengehouden door een filmcrew. We mogen er niet door omdat er gefilmd wordt. De jongedame heeft echter nog niet voldoende levenservaring om volhardend te zijn, en binnen de minuut mogen we verder wandelen. Dat is maar goed ook, want ik wil hier graag een fotostop maken. Er liggen in dit meer namelijk een paar rotsblokken in het water. Op zich niet zo heel bijzonder, maar op deze rotsblokken groeien bomen. Deze zijn net groot genoeg om plek te geven aan één boom. Ondanks dat de zon fel is, maken we een paar foto’s en wandelen verder.
Na een wandeling van iets meer dan 18 kilometer staan we weer voldaan bij de auto. Nog niet vaak hebben we een wandeling gedaan die zo afwisselend is als deze. En we zijn blij dat we deze wandeling eigenlijk zonder problemen hebben volbracht.
