Een tijdje geleden hebben we een fotowebsite ontdekt. Op zich niet zo heel bijzonder. Er zijn er immers zo veel. En op veel van die websites zie je foto\’s voorbijkomen waarbij je denkt: “Oh, wat mooi. Daar wil ik ook wel gaan kijken.” Maar vervolgens kom je niet veel verder waar de desbetreffende foto is gemaakt dan de regio of met een beetje geluk de gemeente. Deze website is anders wat dat betreft. Als je namelijk iets op deze website plaatst, dien je een exacte locatie in te geven waar de foto is gemaakt. Zo kwamen we uit bij een paar boothuisjes aan de Ammersee. Op zich niet zo heel bijzonder, maar wel leuk om even te stoppen als je er toevallig in de buurt bent. Zeker als je op zo’n dag een verbindingsroute hebt van het ene naar het andere appartement en je meer wilt dan alleen maar rijden over de snelweg. Gewoon simpel. Een paar foto’s maken en nadien een cache loggen. Veel meer hoeft het allemaal niet te zijn om iets geslaagd te maken.
Iedereen die mij een klein beetje kent, weet dat mijn geloof niet verder reikt dan “’t is zoals ’t is en ’t kumt zoals ’t kumt”. Ook niet in deze vreemde tijd waarin we nu leven. Maar als je dan uitkomt op een plek waar wij deze ochtend uitkomen, dan begin zelfs ik te geloven dat er op deze wereldbol een pastoor is die een directe verbinding met God heeft.
We rijden verder. Het volgende doel is een openluchtmuseum in Amerangen. Niet al te groot, en dat is ook fijn op een dag waar je toch wel wat kilometers dient te rijden, want dan heb je lekker iets te doen onderweg, maar loop je niet het gevaar dat je er te lang verblijft omdat het allemaal zo veel is om te zien. Al met al zijn we bijna anderhalf uur aan het rondwandelen voordat we de stuk of 15 gebouwen hebben bewonderd.
Na het bezoek aan het openluchtmuseum toeren we verder. We stoppen bij een kerkje aan een klein meer. Hier predikt geen pastoor die een directe verbinding heeft met boven, maar zijn kerk ligt wel heel fraai. We stoppen even, maken een foto, en zoeken een cache. Zelfs als we een cache niet kunnen vinden, hoeft het allemaal niet meer te zijn, om ons tevreden te krijgen.
Rustig toeren we verder. Neubeuern is de volgende stop. Op voorhand wisten we al dat men in deze plaats toerisme met 8 kapitaalletters schrijft. Desondanks lijkt het ons de moeite waard om te stoppen en wie weet hebben we geluk en is het er vandaag helemaal niet druk. We parkeren de auto en maken foto\’s van het marktplein, wandelen wat rond en zoeken een cache. Meer hoeft het niet te zijn. Ook niet als we de cache niet kunnen vinden.
Het lijkt erop dat we nog wat tijd over hebben, en we kijken of er ergens een dorpje is waar we een klein rondje via wat caches kunnen wandelen. We komen zo uit bij Grassau. Een alleraardigst plaatsje, waar ze ook een terras hebben waar koffie geserveerd wordt. Veel meer hoeft het allemaal niet te zijn om ons tevreden te krijgen.
Toch begint de tijd nu een beetje te dringen. We rijden verder naar het appartement en laden onze spullen uit. Dit appartement is uitgezocht op de foto\’s waarop een wasmachine te zien is. We dienen immers ook een keer een paar machines was te draaien. Want ook al zijn we nu niet in de VS, we kunnen niet onbeperkt kleren meenemen. Als de was hangt, kunnen we tevreden terugkijken op een geslaagde verbindingsdag.
