Geen brug te ver
De eerste stop van vandaag is, zoals wel vaker het geval, de bekers laten vullen door een medewerker van Starbucks. Daarna is het nog een klein uurtje rijden naar de eerste virtuele cache. Dus tijd genoeg om de koffie op te drinken. We hadden deze wel verdiend vandaag, want het ontbijt was erg magertjes. Het…