De Woestijn

De langste rit van dit jaar stond voor vandaag op het programma. Ruim 800 kilometer diende er afgelegd te worden. Nadat we de snelweg op waren gedraaid, mochten we deze 420 kilometer volgen alvorens de afrit te nemen. Beneden aan de afrit, mochten we de volgende weg oprijden. Deze leidde ons recht naar ons doel…

De berg

Na bijna twee uur van ploeteren, zweten en vooral uitrusten staan we boven. Ik draai me om en zie 1,7 kilometer verderop en 366 meter lager onze huurauto op de parkeerplaats staan. Ik bedenk me dat toen Gerard van Maasakkers zong: “Vier keren op een dag en meestal nog wel meer, liep ik de Berg…

Het vat vullen

Vandaag de laatste dat van Yellowstone NP. Ook na de derde keer dit park bezocht te hebben, blijf ik de mening toegedaan dat dit het mooiste nationale park van de VS is. Nergens is de combinatie van schitterende natuur en de hoeveelheid beesten die gespot kunnen worden zo goed. Na drie keer ben ik nog…

De wraak van Marieke

Elf jaar heeft ze er op moeten wachten, maar toen ze vandaag dan eindelijk de kans kreeg, greep ze die met beide handen aan. Voor diegene die niet weten waar ik het over heb, even een korte samenvatting. We tikken september 2004. Onze eerste grote reis samen leidt ons door Zuid-Afrika, Namibië, Botswana & Zambia…

De verborgen vallei

Vroeger, toen ik nog een klein menneke was, kwam er op TV een serie, genaamd ‘De Verborgen Vallei’. Welk jaar het was, weet ik niet, maar ik zal een jaar of 8 zijn geweest. Waar die serie over ging? Een verborgen vallei denk ik. Het enige dat ik er nog van weet, is dat de…

En verder… Sssst

Vandaag zo veel mooie dingen gezien dat het idee was om vandaag de foto’s te laten spreken. Uiteindelijk bedacht ik me, dat het moeilijk voor me is om mijn vingers stil te houden. Er is namelijk wel degelijk iets te tikken, wat een foto niet laat zien. Ongeveer een jaar geleden zag ik op het…

Na regen komt… sneeuw

We tikken het jaar des Heeren 2015. De zeventiende september om precies te zijn. Geen hond die ervan opkijkt als je zegt dat het vandaag heeft geregend. Ook hier is dat de normaalste zaak van de wereld. Niemand die raar kijkt als er water uit de lucht komt vallen. Men gaat echter wel vreemd kijken…

Adembenemend

Stap voor stap sleep ik mezelf omhoog. Het ziet zwart voor mijn ogen. Ondanks dat elke ademteug me ontnomen wordt door de snoeiharde ijzige wind, ben ik geen moment bang dat ik de top niet zal halen. Het enige waar ik echt op moet letten is Marieke. Ik weet zeker dat het ook haar zwart…

De aardappeleters

Zoals gisteren al getikt diende de was gedaan te worden. Nadeel van kleren wassen, is dat ze daarbij nat worden, en dat ze daardoor dienen te drogen. Dit lukt meestal niet in een nacht, dus dienen we op dat moment ergens twee nachten te verblijven. Eigenlijk is dat nooit een straf, aangezien we altijd iets…

Ho Ho Ho

Ho Ho Ho! Met iedere stap die ik zet, voel ik me meer en meer de kerstman. Ho Ho Ho! Zou dat door mijn nieuwe rode kerstsokken komen? Ho Ho Ho! Kerstsokken? zullen de meeste lezers zich nu afvragen. Ho Ho Ho! Inderdaad, kerstsokken. Van die mooie rode met witte rendieren erop geweven. Ho Ho…