Als je Dinant zegt, dan zeg je automatisch….
Eigenlijk helemaal niets. Geen belletje dat gaat rinkelen bij het horen van de naam. Goed ik ken het van de verhalen van Oma Smetsers vroeger. Maar dat is dan ook alles. Waar de verhalen over gingen? Geen idee. Waarschijnlijk hoe geweldig het hotel daar was. Of hoe gigantisch veel slagroom er op dat ene ijsje zat. Zelfs toen vond ik het schijnbaar niet interessant genoeg om op te slaan in de grijze massa.
Tot het moment dat we gaan uitzoeken waar we willen gaan wandelen. Ik herken de naam Dinant, en we gaan verder kijken. We zien wat foto’s, en het is allemaal toch wel de moeite waard lijkt ons. Zoals het een goed toerist betaamt, doen we ons huiswerk en zoeken we alles uit wat er over Dinant te vinden is.
Niet dus. Wel zijn er veel Adventure Labcaches in Dinant te bezoeken. Klein nadeel is dat ze op volgorde gedaan dienen te worden. Met behulp van cachetur.no stippelen we een zo gunstig mogelijke wandelroute uit.
Dinant is op een klein half uurtje rijden van ons appartement in Givet vandaan. Na het ontbijt rijden we richting Dinant en iets na half tien parkeren we de auto op de door ons uitgezochte parkeerplaats. Niet helemaal, maar twee vakken verder naar links. Het door ons aangestipte vak, was helaas al bezet.
We lopen richting het centrum en gaan eerst iets drinken. Daarna wandelen we verder en genieten we volop van deze stad. We hebben al geleerd dat de beroemdste inwoner Adolphe Sax heet. De uitvinder van de saxofoon en het hedendaagse notenschrift.
Laat in de middag arriveren we weer bij de auto. We rijden naar de provincie Luxembourg om daar een cache te loggen. Als dat lukt, dan hebben we in alle provincies van België een geocache gevonden.
Na het avondeten maken we nog een korte wandeling vanuit het appartement door Givet. Het is een gezellige boel. Maar wellicht dat dat komt op het vandaag Quatorze Julliet is.
