Lang leve de koning

Amsterdam… Al sinds jaar en dag vertoeven wij de eerste dag van onze reis daar. Op tijd thuis weg. Rond een uur of half negen de auto parkeren. Naar Schiphol en naar het hotel. Uiteraard Early Check-in geboekt. Dan weer terug naar Schiphol en met de trein naar het centrum van Amsterdam, zodat we vanaf een uur of tien ’s morgens lekker rond kunnen wandelen om nieuwe plekjes te ontdekken. Gewoon lekker ontspannen op reis gaan.

Dit bedenken we ook afgelopen januari. Rondreisje door de VS. Van Chicago naar Atlanta. De vluchten zijn uiteraard rechtstreeks, want dat heeft toch wel onze voorkeur. We boeken het hotel in Badhoevedorp en de huurauto, en dan kan het plannen van de rondreis gaan beginnen. Via Facebook vinden we een rondje dat eigenlijk precies is wat wij zoeken. Natuurlijk dient het één en ander ge-finetuned te worden, maar daar hebben we, op dat moment, ook nog 9 maanden voor. De weken, maanden gaan voorbij. We doen niets aan onze reis. Door omstandigheden die eenieder die ons een beetje kent wel weet. Of alles wel doorgaat is überhaupt onzeker. Als begin augustus duidelijk is dat we ook dit jaar weer voor vier weken naar de VS gaan, hebben we nog niets op papier staan. Het grote uitzoeken begint. Welke hotels. Welke wandelingen. Waar zitten er supermarkten. Enzovoorts. Nog helemaal niets weten we. Waar we normaal gesproken enkele avonden doen om een enkel dag uit te stippelen, doen we nu enkele dagen op één avond. Leuk detail. Afgelopen februari komen we er achter dat onze vrienden Kris & Evy precies hetzelfde hotel op dezelfde dag in Badhoevedorp hebben geboekt. We spreken dan al af om ’s avonds samen gezellig een hapje te eten.

Vandaag is het dan zover. Alles gaat zoals we hierboven al getikt hebben. We wandelen door Amsterdam. Doen wat geocaches. Drinken zo nu en dan een kopje koffie. Als we een kopje koffie zitten te drinken, dan valt het oog van Marieke op een boek van Martijn Neggers. Waarschijnlijk dat er niet veel mensen zijn die deze schrijver kennen, maar ik maak toch meteen een foto en stuur die door. Het boek van Martijn Neggers wordt geflankeerd door ‘The Origin of Species’, ‘Het Verboden Boek’ en ‘De Revolutie die niet doorging’. . De schrijver kennende vinden we dit wel grappig. We wandelen verder en rond kwart voor zeven zien we Kris en Evy. We kletsen wat. Een klein uurtje later ontmoeten we Dirk. De reisgenoot van Kris en Evy. Als we elkaar hebben voorgesteld eten we een hapje.

En dan zie ik plotseling een berichtje voorbijkomen op de telefoon. De vlucht naar Chicago is geannuleerd. Ik lach wel, maar vind het alles behalve grappig. Even later krijgen we bericht dat we geboekt zijn op een nieuwe vlucht naar Chicago. Maar dan wel via Frankfurt en een paar uur later. Dat betekent dat we pas ’s avonds laat in Chicago zullen arriveren. Niet echt leuk. Aangezien we toch op het vliegveld zitten te eten, besluiten we om een balie van KLM op te zoeken. We nemen afscheid van Kris, Evy en Dirk en gaan verder. We vinden niets. Marieke spreekt een stewardess aan, en die vindt zelf dat ze nog een te jong bloempje is, en dat allemaal niet weet. Haar advies is om een meer ervaren iemand aan te spreken. We gaan van het jonge bloempje dus naar een oude doos. Die helpt ons verder. Even later staan we bij de balie andere vluchten te bespreken. Rechtstreeks vliegen is er niet bij. We worden omgezet naar een vlucht naar Chicago via Atlanta. Inchecken lukt niet meer, dat kan pas op de luchthaven. Klein voordeel is dat we nu laat in de middag zullen arriveren in Chicago. Kan onze oorspronkelijke planning toch nog een klein beetje doorgaan. Nadeel is dat we nu wel vroeg vliegen. Even een avontuur tikken voor het slapen gaan, is er dus niet meer bij. Dus het programma van lekker uitslapen, ontbijten en dan op het gemak naar het vliegveld gaan, wordt getransformeerd naar: 4:00 uur opstaan, snel ontbijten en hup naar het vliegveld. Ach, uiteindelijk zal het allemaal wel goed komen. Het enige wat ik nog kan bedenken voor het slapengaan is ‘Lang leve de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij!’