Het is niet iedere dag feest als het gaat om te rijden kilometers. Vandaag stond een bezoek aan Denver – The Mile High City op de planning. Deze stad is niet zo heel bijzonder. Men zou het een beetje kunnen vergelijken met een stad als Eindhoven. Inderdaad, een industriestad waar weinig tot geen hoogtepunten zijn als het gaat om toeristische attracties, maar waar men zich prima een paar dagen kan vermaken als het moet.
Vandaag zou dan ook een vrij rustige dag worden. Voor deze ochtend stond een rondleiding door het stadion van honkbalteam Colorado Rockies op het programma. De kaartjes hiervoor hadden we thuis al online gekocht, en dienden we deze ochtend een half uur voor aanvang van de tour op te halen. De rondleiding werd geleid door Jim, en hij wist alles op een dusdanige enthousiaste manier te vertellen, dat zelfs ondergetekende bijna een sport fan zou worden. Gelukkig voor mij waren er behalve mij ook nog vijf andere personen in de rondleiding (waaronder Marieke, Jack & Elly), dus Jim diende zijn aandacht toch een beetje te verdelen. Aan het einde van de rondleiding mochten er foto’s gemaakt worden aan de rand van het veld. Het grote voordeel voor ons, is dat onze kennis van de Engelse taal niet altijd even goed is. Dus op het moment dat er verteld wordt dat je vooraan op het rode gedeelte mag komen en niet tot de hoek bij de home plate, verstaan wij dat we uiterlijk tot aan de home plate mogen komen, zolang we het gras maar niet betreden. Aangezien de gemiddelde Amerikaan vrij beleefd en bang is om iemand te beledigen, weten we dat deze er niets van zal zeggen. Je mag tot aan de grens gaan, maar niet erover houden we altijd maar in ons achterhoofd.
Vervolgens tippelen we via 16th Street Mall naar het beeld van de Blauwe Beer richting het State Capitol. Zoals ik hierboven al tikte, heeft Denver weinig hoogtepunten, maar het State Capitol is er wel degelijk een van. We melden ons netjes aan de zij-ingang en na de security check vertelt de bewaker ons dat we juist op tijd zijn om ons aan te melden voor de tour door het State Capitol. We weten dat deze tour de enige mogelijkheid is om boven in de koepel te komen. We spoeden ons en zien allemaal mensen met een kaartje op hun jas lopen. We bedenken dat de tour al is begonnen en vergeten ons per abuis aan te melden voor de tour en sluiten aan bij de groep. Af en toe zakt de kennis van de Engelse taal weg tot een erbarmelijk laag niveau. Ook hier geldt dat we weten dat de gids te beleefd zal zijn om er iets van te zeggen, zolang we niet de grens overgaan.
Ook hier krijgen we vele interessante weetjes te horen. Zo weten we nu, dat de traptrede die de hoogte van 1609 meter (1 mijl) boven zeeniveau drie maal opnieuw is bepaald, en dat alle drie de keren hiervoor een andere traptrede werd aangewezen. We krijgen een enorme hoeveelheid informatie over de staat Colorado over ons heen. Veel te veel als je het ons vraagt, maar ons doel is het naar boven gaan van het State Capitol. Omhoog naar de koepel. En daar moet je iets voor over hebben. Daarvoor mag geen brug te ver zijn, ook al rijd je die dag maar 87 kilometer.
